- ზუგდიდელი ზინა ფიფია ტანსაცმლებს ჰყიდის ქუჩაში და ყოველ დღე, დილიდან საღამომდე… სევდიანია მისი ცხოვრების ისტორია.
ზინა ფიფია-კოპალიანი: -“69 წლის გახლავართ. მე ქალაქში ყველა მიცნობს. წლებია ამ სფეროში ვმუშაობ. ჩემს ცხოვრებაში იყო სიხარული, ბედნიერება და ტკივილიანი დღეები. მეგონა, ბედნიერი დედა და ქალი ვიქნებოდი, მაგრამ განგებამ სულ სხვანაირად წარმართა ჩემი ცხოვრება. ორი ვაჟი მყავდა. ერთი შვილი დამეღუპა. დენმა დაარტყა და იქ გაჩერდა ჩემი ცხოვრება. მეგონა, მეც მასთან ერთად მოვკვდი, მაგრამ ისევ შევძელი ფეხზე წამოდგომა. გარდაცვლილი ვაჟისგან ორი შვილიშვილი დამრჩა, – ქალ-ვაჟი. მე მათ ვჭირდები. გოგო სტუდენტია, ბიჭმა სკოლა დაამთავრა. მინდა გითხრათ, რომ დრო ტივილებს არ აყუჩებს, პირიქით, მონატრება უსაშველო ხდება. ჩემს ტკივილს კიდევ ერთი ტრაგედია დაემატა- მოგვიანებით, სახლი დამეწვა, ვერაფერი გადავარჩინეთ. წვალებით, ჩემი შრომით, ნათესავების და მეგობრების დახმარებით, შევძელით რაღაცის აღდგენა, მაგრამ მეუღლეც გარდაიცვალა. მე, ნერვიულობის ნიადაგზე პარკისონის დაავადება დამემატა. დილით, დახლზე, საქონელის დალაგება მიჭირს. თავისუფლად ვერ ვმოძრაობ, მეტყველებაც მიძნელდება. რაც აქ მილაგია, ტანსაცმლები და სხვა წვრილმანები, ჩემთვის ჩამოაქვთ, ვყიდი და ოჯახს, შვილიშვილებს ვუმართავ ხელს. დაღლის, მოდუნების, დანებების უფლება არ მაქვს.”